Grenzen

Hoewel ik het zelf niet altijd prettig vind om mee te gaan met het media nieuws, vond ik het deze keer wel gepast om een blog te maken over het aangeven van je grenzen.

Wanneer een man of vrouw iets doet wat jij NIET als prettig ervaart dan gaat iemand jouw grenzen over. 

Bij iedereen ligt de grens anders, waar de één al huivert bij een wrijving over zijn/haar rug kan de ander dit wel als prettig ervaren, misschien ligt het er ook aan "wie" het doet en ook hoe je je voelt bij deze persoon in zijn of haar buurt. Het is hartstikke moeilijk om dit soort dingen te zeggen mocht je "hoe klein een aanraking ook is" dit niet fijn vinden, probeer dit dan wel aan te geven of in ieder geval met iemand er over te praten.

Het moet niks uit maken wat voor beroep iemand uitoefent of welke functie een persoon heeft. Al is het je buurman/buurvrouw, huisgenoot, vriend/vriendin, vreemde, één van je ouders, familie of je huisarts/arts.. Als jij hetgeen wat deze persoon doet NIET prettig vind dan mag je hier wat van zeggen want daar heb je recht op. 

Ik kan me zo goed voorstellen om niks te zeggen op het moment zelf, ik kan me ook de angst en de schaamte heel goed voorstellen.. ik begrijp ook maar al te goed dat je niet weet hoe je dit precies zou moeten zeggen of aangeven bij een persoon waar je angst voor hebt, een afkeer van hebt of iemand die gezag heeft.

Misschien helpt het om te schrijven, het te bespreken met iemand die je vertrouwd of samen met iemand naar deze persoon toe te gaan om toch te vertellen dat je grens is overschreden.

Ik vind het zelf ook heel vervelend voelen als iemand (vooral mannen) in het voorbij gaan mij aanraken of iets TE lang hun hand op mij leggen terwijl hun daar misschien helemaal niks mee bedoelen en dit ook niet altijd door hebben.. ga ik nu zelf leren om hier mijn grens te leggen en aan te geven dat, hoe aardig ik ze ook vind, dit niet fijn voelt. Ik hoop dat meerderen met mij mee willen doen of zich geroepen voelen om ook mee te doen. Het geeft niet als het niet altijd lukt maar ik zou al zo trots zijn op je als je hiermee een begin maakt, voor jezelf. 

Ook als iemand iets zegt wat jij als onprettig ervaart, probeer dit aan te geven want door hier te starten met het opkomen voor jezelf ben ik van mening dat het steeds makkelijker word om "nee" te zeggen of om ergens werk van te maken als het uit de hand is gelopen.

Zelf vind ik ook dat sommige meiden "en waarschijnlijk krijg ik hier commentaar op" zich wel heel erg bloot kleden, misschien ben ik hier dan wat te preuts in.. maar de meiden die ik wel eens voorbij zie komen, zowel op straat als op tv, hebben kleding aan die ik alleen in de slaapkamer aan zou doen met mijn eigen man.

Dit geeft absoluut geen groen licht voor mannen of vrouwen om iets te proberen of te zeggen wat niet door de beugel kan, maar deze dames mogen ook wel een beetje meer respect voor zichzelf hebben.

Laatst hadden we het programma: k2 zoekt k3 erop.. waarbij werd gezegd dat de dame die door zou gaan ook de ogen van de vaders moest laten glunderen. (om het maar even op een nette manier te herhalen).

Waar ligt dan de grens?

Laten we ook afspreken om meer "met" elkaar te praten zonder te oordelen en zonder je mening te geven, dat we eens meer naar elkaar luisteren en door te vragen wat degene "echt" bedoeld zonder dat je dit zelf in gaat vullen.

Laten we "gewoon" wat liever voor elkaar zijn.

Liefs, Lizzie!