Het moederschap!

Het moederschap!

Wanneer iedereen om ons heen baby's kreeg en wij anderhalf jaar bleven oefenen zonder resultaat, was het dan 14 april 2021 zover dat ik een positieve test in handen had.

Toen tijdens de zwangerschap duidelijk werd dat mijn placenta voor de uitgang lag, werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis en daar werd gelijk al duidelijk dat ik naar het "medisch centrum Groningen" zou gaan om daar ergens in december onze dochter via een keizersnede ter wereld te laten komen.

7 december was het zover... om 09.51 uur is onze Chloë geboren. Door complicaties van mijn keizersnede kon ik haar pas om 16.30 uur echt zien en vasthouden. 

(het hele verhaal van mijn zwangerschap en de bevalling ben ik op aan het schrijven en wil ik uitbrengen in boekvorm!)

Dan ben je ineens MAMA.. 

Dat is wel even wennen zeg!  Je weet van te voren dat er iets gaat veranderen in je leven maar wanneer je "écht" in dat moment zit dat je leven zo anders is.. dan komt dat toch wel even heel hard binnen.

De eerste paar weken ben je "ondanks dat je zielsveel van je baby houdt" een soort van afscheid aan het nemen van je "oude ik".

daar had ik echt heel veel moeite mee. En ook mijn man was zichzelf even kwijt (rustig maar, die heeft zichzelf ook wel weergevonden hoor). Je leeft op een soort verantwoordelijkheidsgevoel en je hebt alles voor dat kleine wurmpje over, maar je moet echt zo nadenken hoe je de dagen inplant zodat je ook nog aan jezelf toekomt. en als je dan "even" weg wilt dan moet je bedenken "hoe" je dat gaat inplannen en als je haar meeneemt, wat je allemaal mee moet hebben en hoe dat dan past in haar voedingsschema.

Ik vind dat nogal hectisch allemaal.. en toch doe je alles met liefde en een lach van oor tot oor als je naar haar kijkt.

mijn eerste "uitje" met Chloë was naar het consultatie bureau. ze was 5 weken oud toen ik voor het eerst een afspraak had staan. Om 11:45 uur moest ik er zijn (rot tijd, wie bedenkt dat nou?). Ik had in die 5 weken weten te voorkomen dat ik TE zware dingen ging tillen, maar nu moest ik dus een Maxi-Cosi gaan tillen met mijn kind erin. Ik dacht dat ik alleen de Maxi-Cosi in en uit de auto moest tillen en dan klaar was, maar eenmaal binnen mocht de kinderwagen niet mee, deze moest in de hal blijven staan. (anders moest mevrouw de vloer nog dweilen)

Dus daar ook nog eens de Maxi-Cosi van het onderstel gehaald en na de afspraak weer hetzelfde verhaal. Nu had ik dus 6 keer dat zware ding lopen tillen en dát heb ik geweten die avond! buikpijn en last van mijn rug .. (voel je de frustratie? ja! ik ook op dat moment.)

dan maar even weer rustig aan en lekker veel knuffelen met mijn mooie kind.

Misschien denk je, wat een gezeur, het is toch het mooiste wat er is.. een baby! Ja absoluut dat is ook het mooiste wat er is maar dat betekent niet dat alles altijd op een roze wolk is. Sommige momenten zijn "de  roze wolk" momenten en deze koester ik! Tussen die mooie momenten ben je ook nog "gewoon jezelf" en die persoon heeft ook aandacht nodig en die aandacht moet je jezelf ook gunnen en dat is het aller moeilijkste (vind ik) aan het moederschap. Want hoe graag je ook iets wil doen voor jezelf, bij elk geluidje, ben je weer alert of ze je ook nodig heeft.

Er word zoveel verteld over het hebben van een baby, over de mooiste momenten... maar ik mis de verhalen waarin je "naast het mama zijn" ook jezelf weer terug moet vinden. En hoe goed het ook gaat, je loopt toch ook vaak wel tegen dingen aan zoals "verplichte" afspraken op de meest onlogische tijden, hoe hebben andere moeders het ervaren wanneer je nog moet herstellen van de bevalling en ineens alles zelf moet gaan doen? 

Ja mijn man is er altijd voor ons en die doet echt mega veel (hij doet de was, zorgt ervoor dat, als ik er niet aan toe ben gekomen, het huis weer netjes opgeruimd is en hij stofzuigt van boven tot onder het huis, neemt Chloë even over na een dag hard werken en hij kan ook nog koken). hij was de eerste 3 weken vrij en daar ben ik ongelooflijk dankbaar voor maar hij moest toch na die 3 weken weer aan het werk en dan ben je ook ineens een hele dag alleen... met een baby zonder gebruiksaanwijzing! hoe doen andere moeders dat? 

Maar toch... Ondanks alle ongemakken die je ervaart, is er zoveel liefde! Zoveel om van te houden ook al is ze nog zo klein.. 

Geen haar op onze hoofd die dit had willen missen.. 

❤️ want hoe cliché het ook is, ze is de allermooiste en de liefste van alle baby's die er zijn. ❤️